ประวัติภิกษุอานันท์ พุทธธมฺโม
เกิดวันศุกร์ ที่ ๑๔ เตือนเมษายน พศ. ๒๔๙๓ ปีขาล บิดาชื่อ นายมูล ฟองแก้ว มารดา ชื่อ นางบุตร ฟองแก้ว เกิดที่บ้านญาติขณะที่มารดาเดินทางไปเช่วยเตรียมงานบุญวันสงกรานต์ (วันพญาวัน) วันนั้นมีพายุลมฝนตกหนักและนานมาก จนน้ำนองเต็มท่าร่องช้าง นับเป็นประวัติการณ์ เป็นบุตรคนโตในจำนวน ๙ คน เชื้อชาติไทย อาชีพเกษตรกรรม วิทยฐานะ ประถม ๔ ภูมิสำเนาบ้านบุญโยชน์ อำเภอดอกคำใต้ จังหวัดพะเยา
การเข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์
บรรพชาเป็นสามเณรครั้งแรก พศ. ๒๕๐๘ เมื่ออายุ ๑๕ ปีได้ ๑ พรรษา บรรพชาเป็นสามเณรครั้งที่ ๒ เมื่อ พ.ศ. ๒๕๑๒ อายุ ๑๘ ปื อุปสมบท เมื่อ พศ. ๒๕๑๘ อายุ ๒๔ ปี โดยมีพระครูสุวรรณภิรักษ์เป็นพระกรรมวาจจารย์ พระครูอนุรักษ์จารุธรรม เป็นพระอนุสาวนาจารย์ การเข้าสู่การบรรพชาอุปสมบททุกครั้ง มีพระครูปุญญาลังการ วัดดอนเหล็ก อำเภอคำใต้เป็นพระอุปัชฌาย์ ซึ่งเป็นศิษย์ที่ครูบาเจ้าศรีวิชัยเป็นผู้บรรพชาและอุปสมบทให้บำเพ็ญสมณธรรมและปฏิบัติศาสนกิจ
เมื่ออายุ ๑๙ ปี ได้จำพรรษาที่วัดสวนโมกขพลาราม อำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี เป็นสามเณรอุปัฏฐากพระธรรมโกศาจารย์ (พุทธทาส อินฺทปญฺโญ)) ๕ พรรษา พ.ศ.๒๕๑๗ กลับสู่ภูมิลำเนา อำเภอดอกคำใต้ จังหวัดพะเยา โดยพำนักอยู่ในป่าอันเป็นที่ตั้งของหอบูรพาจารย์ ภายในบริเวณวัดพระธาตุแสงแก้วมงคล ๓ พรรษา
พ.ศ. ๒๕๒๑ บูรณะก่อสร้างวัดพระธาตุแสงแก้วมงคล อำเภอดอกคำใต้ จังหวัดพะเยา
พ.ศ. ๒๕๓๑ สร้างพิพิธภัณฑ์อัฐบริขารครูบาเจ้าศรีวิชัย วัดบ้านปาง อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน
พ.ศ. ๒๕๓๕ บูรณะพระวิหารพระพุทธบาท ๔ รอย อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่
พ.ศ. ๒๕๓๖ บูรณะฐานอนุสาวรีย์ครูบาเจ้าศรีวิชัยและสร้างเสาศิลาจารึก ที่เชิงดอยสุเทพ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่
พ.ศ. ๒๕๔๐ สร้างอนุสาวรีย์ครูบาเจ้าศรีวิชัย ขนาตหน้าตัก ๖ ศอก ณ วัดศรีชุมประชา อำเภอป่าแดด จังหวัดเชียงราย
พ.ศ. ๒๕๕๔ สร้างอนุสาวรีย์ครูบาเจ้าศรีวิชัย ขนาด ๓ เท่าองค์จริง ทางเดินขึ้นสู่พระธาตุดอยตุง ณ วัดศาลาเชิงดอย อำเภอแม่สาย จังหวัดเชียงราย
พ.ศ. ๒๕๕๘ สังกัดวัดพระธาตุแสงแก้วมงคล ตำบลสันโค้ง อำเภอตอกคำใต้ จังหวัดพะเยา โดยมีพระบุญมี ปุญฺญคโม (ศิษย์) เป็นเจ้าอาวาส พระอานันท์ พุทธรมโม เป็นประธานสงฆ์ได้บริหารและส่งเสริมกิจกรรมทางพระพุทธศาสนาในโอกาสสำคัญต่าง ๆ โดยจัดให้มีการปฎิบัติธรรม ฟังธรรมเทศนาละหลายหน ภายในอาวาสมีองค์พระแสงแก้วมคล พระอุโบสถ พระวิหารพุทธบาทแก้วดอกบัวขาว และจำลองสังเวชนียสถาน (อินเดียน้อย ๔ แห่งในประเทศอินเดียและเนปาล สวนลุมพินีสถานที่ประสูติ พระจคีย์พุทธคยาสถานที่ตรัสรู้ พระมหาสถูปธัมเมกขเจดีย์สถานที่แสดงปฐมเทศนา อันเป็นที่กำเนิดพระรัตนตรัย พระมหาสถูกปาวาลเจดียถานที่ปรินิพพาน พร้อมกับพระเวฬุวนาราม (สวนไผ่) วัดแห่งแรกเมืองราชคฤห์ พระคันธกุฎียอดเขาคิชฌกูฎเมืองราชคฤห์ พระคันธกุฎีนที่เชตวนารามมืองสาวัตถี สถูปสาญจี (ซึ่งเป็นต้นแบบพระเจดีย์ ในพระพุทธศาสนา เป็นหนึ่งในมรดกโลกของประเทศอินเดีย) สร้างหอบูรพาจารย์ สร้างอาศรมโมกขธรรมอยู่หุบเขา สร้างโรงเจศรีอริยเมตไตรย สถานที่ประดิษฐานพระมหาโพธิสัตว์กวนอิมโบราณ วัตถุเก่าแก่ล้ำค่าจากประเทศจีนและประดิษฐานพระศรีอริยเมตไตรย สร้างหอปรมาจารย์โพธิธรรมมหาเถระ (ตั้กม้อไต้ซือ) สร้างอุโมงค์กายสิทธิ์ คุณแม่ศรีบุตร พ่องแก้ว พร้อมทั้งเสาศิลาจารึกของพระเจ้าอโศกมหาราชเพื่อให้เป็นสถานที่ศึกษาประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาให้ได้บรรยากาศการปฏิบัติและเผยแพร่ธรรม ตามรอยพระพุทธบาทองค์พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อให้เป็นศูนย์รวบรวมการบริหารจัดการภายในวัดและบำเพ็ญสาธารณประโยชน์แก่สังคม
มรณะภาพ
มรณภาพ เมื่อวันที่ ๗ ตุลาคม ๒๕๖๓ อายุ ๗๐ ปี ๔๕ พรรษา ทำพิธีฝั่งในหลุมอย่างเรียบง่ายภายในวันเดียว